Het tweede jaars geologisch karteergebied bevindt zich in de  Sierra de Albarracín (Montes Universales) van Centraal Spanje, direct NW van Teruel en ruwweg 150km ten Oosten van Madrid. Het domein waarbinnen de kartering zich afspeelt, ligt binnen de provincies Teruel en Guadalajara, nabij de plaatsen Albarracín, Bronchales en Checa.

Het is een meer dan 1500m hoog gelegen gebied, waarin een groot aantal rivieren ontspringt. Deze wateren over het algemeen af naar de Middellandse zee, maar ook de Taag, die bij Lissabon de Atlantische Oceaan bereikt, ontspringt in de Sierra de Albarracín. In feite is dit gebied het hydrografisch centrum van Iberia. Van hieruit stromen rivieren in alle windrichtingen naar zee. 

Door de hoge ligging is het gebied in de winter veelal met sneeuw bedekt, en komt er in zomerse maanden in de namiddag regelmatig onweer voor.

BEGROEIING

De Macizo de Tremedal maakt deel uit van het natuurgebied van de Montes Universales (respecteer dat). Het wordt gekenmerkt door grote delen die met dennebomen gedekt zijn. In deze bossen wordt actief  bosbouw bedreven, maar ze staan vooral ook ter beschikking als weide grond en voor recreatieve doelen. Op vele plaatsen grazen kuddes met koeien, stieren, geiten of schapen, veelal onder begeleiding van een herder. 

Vooral op de noord flanken van de Macizo de Tremedal zijn bossen wijd verspreid, terwijl de kalere zuid kant meer struikgewas als bedekking heeft. Juist op deze zuidhellingen is plaatselijk contourploegen toegepast om nieuwe bebossing mogelijk te maken. Deze contouren verstoren het natuurlijke aanzicht. Om die reden gebruiken wij bij de kartering oude luchtfoto’s waarop de meest recente veranderingen in het natuurlijk landschap nog niet het beeld beheersen.

Het is een meer dan 1500m hoog gelegen gebied, waarin een groot aantal rivieren ontspringt. Deze wateren over het algemeen af naar de Middellandse zee, maar ook de Taag, die bij Lissabon de Atlantische Oceaan bereikt, ontspringt in de Sierra de Albarracín. In feite is dit gebied het hydrografisch centrum van Iberia. Van hieruit stromen rivieren in alle windrichtingen naar zee.  Door de hoge ligging is het gebied in de winter veelal met sneeuw bedekt, en komt er in zomerse maanden in de namiddag regelmatig onweer voor.  

INTRODUCTIE

In de Sierra de Albarracín vinden we een aantal Paleozoïsche 'inliers', zgn Macizos, als 'eilanden' te  midden van een transgressieve Mesozoïsche bedekking. Deze Paleozoische 'eilanden' worden begrensd door de hoek-discordantie die de basis van de Mesozoïsche serie aangeeft, en door  verschuivingen waarmee Mesozoïsche of ook Tertiaire sedimenten tegen de Paleozoïsche ondergrond aangezet zijn.