De vuile kwartszandstenen uit het Paleozoicum zijn wackes, dwz het
gesteente bevat meer dan 15% matrix. Sommige van deze wacke-niveaus bevatten pebbles. Door
de aanwezigheid van een grote hoeveelheid matrix verweren de wackes over het algemeen
sneller dan de kwartszandstenen, en vertonen ze een cleavage die in de kwartszandstenen
niet ontwikkeld is. In de verwering treden groenige en bruinige kleuren op. Soms omschreven als "legergroene" wacke. In de siltige delen van deze wackes is de S1 splijting goed ontwikkeld, zie rechts (mouse over)
De korrelgrootte verdeling van de samenstellende bestanddelen van de
wackes levert een verklaring voor de ontstaanswijze op grond van een aantal alternatieve
aannames: (1) bij afzetting was de korrelgrootte verdeling reeds aanwezig, (2) de
korrelgrootte verdeling is het gevolg van processen na afzetting (diagenese) waardoor niet
stabiele, lithische componenten in fijnkorrelige matrix zijn overgegaan, (3) de
korrelgrootte verdeling is het gevolg van mechanische menging van zandige en
kleiig/siltige niveaus. In het geval (1) moeten we denken aan afzetting door
massaverplaatsing van sediment (b.v. troebelingsstromen); bij (2) is primair sprake van
afzetting van kwartszandsteen met lithische componenten, zoals deze vaak voorkomen in
zanden met korte transportafstand, als bij voorbeeld onder fluviatiele en deltaische
condities; bij (3) is bioturbatie de meest waarschijnlijke oorzaak van de menging.