Buntsandstein 3:      Paleorelief

De Buntsandstein serie kan een dikte van meerdere honderden meters bereiken, hetgeen nevenstaande afbeelding toont. Ook echter kan ze vrijwel afwezig zijn. Deze variatie in dikte is in belangrijke mate het gevolg van afzetting op een ondergrond met een duidelijk relief waarin als eerste de lagere delen werden opgevuld en waarin de releif vormende kwartsieten uit de variscische ondergrond van een geringere bedekking werden voorzien.

Door het optreden van een paleorelief is het discordantievlak aan de basis van de Buntsandstein dus geen plat vlak. Als gevolg hiervan is het dagzoompatroon een ingewikkelde. Zo kan het voorkomen dat een schijnbare breuksituatie als in de afbeelding hiernaast, slechts door dit paleorelief wordt veroorzaakt. De foute en de goede interpretatie van deze situatie is hier na te gaan.

De Buntsandstein serie zal dit jaar bijzondere aandacht krijgen, zowel wat betreft vertikale opbouw als ook wat betreft sediment aanvoer en genese. Daarom nog even aandacht voor de top van de Buntsandstein. Deze bestaat op de meeste plaatsen uit een weinig samenhangend wit-gele zandsteen die - los van het ijzeroxide gehalte - in samenstelling overeenkomt met onderliggende rode zandstenen. Onder aan deze pagina zijn een paar afbeeldingen van de top opgenomen.
In dit topniveau worden plaatselijk min of meer concentrische bruine ijzeroxide banden aangetroffen waarin het totale ijzergehalte uit het gesteente geconcentreerd lijkt. De bleking van de zandsteen en de vorming van deze zgn Liesegangse ringen zijn het gevolg van uitloging als gevolg van bodemvorming.