Morfologie

Over het algemeen zijn de reliefverschillen in het gebied direkt in verband te brengen de aard van het gesteente in de ondergrond. De Paleozoische kwartsieten staan in relief ten opzichte van de schalies en de siltstenen. Met deze verschillen in ondergrond hangt over het algemeen ook direkt een verschil in begroeiing samen. Kwartsieten vormen meest kale hoge delen met schaarse begroeiing van enkel dennen en wat vlinderlavendel, terwijl nevenliggende schalies een rijk grasdek kennen onder een dichte begroeiing met naaldhout. Dit grasdek hangt hier niet uitsluitend samen met de samenstelling van de ondergrond, maar met de beperkte doorlaatbaarheid ervan.

De Mesozoische opeenvolging vormt in grote lijnen een cuesta landschap met een Buntsandstein die als erosieresistent niveau dicht tegen het Paleozoicum aanligt, een zacht tussenniveau waarin de belangrijkste afwatering van het gebied plaats vindt, en een dekkend plateau van Jura carbonaten. Het zachte tussenniveau met zijn rivieren vormt de lokatie van de meeste dorpen en van de belangrijkste lokale landbouwgebieden. 

De morfologie is, evenals in de rest van West Europa, in belangrijke mate gemodelleerd onder invloed van het Pleistocene klimaat.